'(a perfect) storm' in hART#89

Triangle Bleu is een prachtige galerieruimte op de binnenkoer van de abdij in Stavelot. Deze grote galerie heeft een reusachtig raam aan de straatkant wat voor veel daglicht zorgt. Al deze aspecten zijn ideaal voor de presentatie van recente schilderijen van Mil Ceulemans (°1977, Kapellen). Na een lange schilderkundige traditie zijn al talloze doeken in diverse stijlen en technieken gerealiseerd. Ceulemans zoekt naar de relevantie om nog te schilderen. "Wat blijft er over als ik alle evidenties uit mijn doeken verwijder", vraagt hij zich af. Ondergetekende ondervindt dat het tot verontrustende en onvoorspelbare schilderijen leidt. Telkens als ik een werk tracht te lezen, bots ik op een muur of word ik misleid. Soms insinueren kleurvlakken de aanzet tot een ruimte of een dieptegevoel. Dan weer verlies ik me in een fijn uitgewerkte geste, een wonderlijke textuur of een bevreemdende kleurcombinatie. Mijn aandacht verspringt steeds, ik krijg nergens vat op. Ook het geheel is niet te overzien. Elk doek is een gevecht. Het daagt uit en slaat ieder verwachtingspatroon aan diggelen.
'A Perfect Storm', de titel van deze tentoonstelling, vat het treffend samen. Deze uitdrukking staat voor een zeldzame combinatie van omstandigheden, die een bestaande situatie drastisch veranderen. Ceulemans confronteert ons met mogelijke oplossingen voor problemen, die tijdens het schilderen opduiken. Steeds vindt hij een andere uitkomst. Storingen in de constructie omarmt hij openlijk, terwijl die in feite ergernis opwekken. Voordien waren de fouten meestal nog hanteerbaar, maar nu drijft hij die irritatie ten top. Compositie, referentie en structuur zijn afwezig, iedere houvast ontbreekt. Hij gebruikt schreeuwerige, vloekende of non-kleuren. Vlekken, onafgewerkte of onhandige penseelstreken, wisselt hij af met virtuoze passages. Doordat hij zo veel schilderijen toont, is de impact enorm. Dat benadrukt het tegendraadse en onvanzelfsprekende karakter van zijn werk. Ook het systeem om de werken op te hangen haalt hij onderuit. Een reeks kleine schilderijen hangt hij lukraak naast elkaar. Aan de hand van toeval en kriskras werken, bouwt hij ook zijn doeken op. Iedere keuze, invulling of handeling beslist de vormgeving en het resultaat van het schilderij

Indra Devriendt
hART#89, 1 dec 2011